Tadeusz Makarczyński w niezwykle nowatorski i kreatywny sposób wykorzystywał archiwa filmowe, tworząc z nich rodzaj filozoficznych impresji. Zestawiając obrazy wyrażające emocje i obawy, zdjęcia dzieł sztuki i katastrof, muzykę oraz autorskie ujęcia opowiada o losach gatunku homo sapiens – jego skrajnościach, radościach, doli, niedoli i... nieuchronnym końcu.