Deze persoonlijke korte film is opgebouwd uit landschapsfoto's uit het archief van de vader van de regisseur, waarmee hij terugkeert naar zijn leven terwijl hij de materiële mogelijkheden onderzoekt om 'landschappen' te creëren: de film zelf wordt blootgesteld aan de effecten van gist, zout, bladeren en zeewier. Door te reageren met de filmemulsie creëert elk vreemd element een nieuwe en andere beeldkwaliteit, terwijl de ruis op de soundtrack de kwetsbaarheid van onvolledige herinneringen onderstreept.